کد مطلب:11279 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » احكام

طبق بعضي روايات , برخي از ذكرهاي مستحبي , ثواب چهل و پنج هزار حسنه دارد; فلسفه ءاين امر چيست ؟

بايد ديد اين روايات از نظر سند و ديگر شرايط, صحيح است يا خير, سپس دنبال توجيه آن بود.در صورتي كه سند و متن اين روايات پذيرفته باشد, مي شود چنين توحيه كرد:

وقتي مي گويند هر كه اين ذكر را بگويد معنايش گفتن تنها نيست , بلكه در صورتي ثواب و پاداش براي اين ذكرها داده مي شود كه گوينده به آن اعتقاد كامل داشته و به مضامين و مفاهيم آن پاي بند باشد و در صورت نيازدر راه آن , خود را فدا كند و گرنه هيچ عاقلي نمي پذيرد ثواب و پاداش فقط براي لقلقهء زبان بدون توجه به مفهوم آن باشد و حتي گاه بر خلاف آن عمل شود.

قرآن مي فرمايد: .(1)

هم چنين مي توان گفت : خداوند غني و توانا, مالك هستي است و اين همه ثواب و پاداش براي ما و به نظرما زياد است , ولي نزد خدا كه هر چيز را با اراده , هستي مي بخشد, كم و زياد فرقي ندارد. خداوند دانه مي پاشدو هر كس به قدر همت خويش از آن بهره مي جويد و اين پاداش ها, تشويق براي بندگان است كه به طرف خير وخوبي گام بردارند.

(پـاورقي 1.مائده (5 آيهء 27